رسوایی

رسوایی

نصیب من شد اگر این شراب رویایی

به جام وصل بکشانش خودت به تنهایی

*

اگرچه ماهی دل خسته بود و آشفته

درون تنگ دلم چون پری دریایی

*

نشانده اند غم عشقت درون سینه ی من

وتا ابد به دل من نداری همتایی

*

به شوق وصل تو و مستی چشمانت

به شوق لحظه ای از آن نگاه غوغایی

*

نشسته بوسه ی سرخم به راه لب هایت

زنم به دست خودم بانگ طبل رسوایی