شاید کم شده باشه کسی داستان تو وبلاگی بخونه اما نمی دونم چرا یه حسی می گه که بنویسمش هر چند که تعداد اندکی خوانندش باشن.
دشت سنگ زرد
هنوز چله ی بهار از راه نرسیده ولی برگ های بوته های گل رز چنان سبز شده اند که انگار دو ماه است که از بهار رفته. ملخ رنگ پریده ای از روی برگ ها به این سمت و آن سمت می پرد، رنگ پریدگی اش نمی گذارد.....
